Możemy zmieniać świat i każdy z nas jest powołany do uczestnictwa w tym świętym dziele.

Rzeczywistość jest taka jaką chcesz ją widzieć. To co uważasz za ważne, ma na Ciebie wpływ, to czego nie zauważasz nie nakarmi Cię. Ten wybór jest często nieświadomy, podyktowany tym jak nauczyłeś się postrzegać rzeczywistość. Uświadomienie sobie dlaczego jedna rzecz czy zdarzenie jest dla Ciebie istotne a innej nawet nie dostrzegasz, pozwala na wybór – jak naprawdę chce, żeby moje życie wyglądało i co tak naprawdę jest dla mnie istotne.

Biały Królik na pytanie Alicji – jak długo trwa wieczność? odpowiada „Czasami to tylko sekunda”. To jak długo coś trwa nie jest podyktowane obiektywnym zjawiskiem płynięcia czasu. Dla jednej osoby godzina w korku jest długa, dla innego to za krótko by odsłuchać ulubiony audiobook. To my nadajemy znaczenie rzeczywistości, która nas otacza. Poza tym, co tak naprawdę znaczy „wieczność”? Czy jest obiektywna definicja? Czy nie zależy owa wieczność od kontekstu?

Niech Nowy Rok będzie harmonijny, radosny, pełen nowości, które rozwijają. Bądźmy otwarci i odważni.

Bardzo ważne jest, aby pozwolić sobie na dziwienie się w codziennym życiu. Żeby nie być skrępowanym i przywiązanym do nawyków. Żeby zawsze mieć poczucie cudowności swego życia oraz życia słów, gestów i obrazów innych ludzi. Trzeba zawsze być przygotowanym na moment zaskoczenia.

Dzieci wasze nie są dziećmi waszymi. Są bowiem synami i córkami Życia – a ono pragnie siebie samego. Zatem przez was przychodzą, ale nie od was przychodzą. I chociaż są z wami, to do was nie należą.

Technologia poszerzyła granice, w których żyliśmy, zmieniły się normy i wartości. Doszliśmy do muru. Przekroczyliśmy granice zdrowego rozsądku. Dlatego ludzie, którzy to dostrzegają, chcą zrobić krok wstecz.

Nie można przecenić wagi, jaką ma płacz w uwalnianiu napięcia i łagodzeniu bólu złamanego serca. Utrata ukochanej osoby musi być opłakana, jeśli człowiek ma powrócić po stracie do normalnego życia.

Współczesny narcyzm nosi znamiona ciągłej gonitwy i udowadniania sobie samemu i innym. To istotne aby nie wpaść w pułapkę narcyzmu  naszej kultury, który identyfikuje osobiste spełnienie sukcesem. Taki sukces daje satysfakcję ego, ale nie zaspokaja podstawowych potrzeb jednostki ani nie realizuje jej potencjału bycia.

„Konflikt między rodzicem a dzieckiem zazwyczaj ma swe źródło w rodzicielskim pragnieniu kształtowania dziecka zgodnie z jakimś swoim obrazem i oporem dziecka przeciw temu wysiłkowi.